Voor het eerst sinds 1994 zijn de beste ijshockeyers ter wereld niet aanwezig tijdens de Olympische Spelen. Hoe graag de spelers ook willen, voorlopig lijkt het uitgesloten dat ze terugkeren, tenzij de IOC meegaat in het radicale plan van NHL-baas Gary Bettman.
Waarom NHL-spelers niet in Pyeongchang zijn
Hoe en wat er zich precies heeft afgespeeld binnen de vergaderruimtes tussen het IOC, de IIHF en de NHL zal ooit nog wel eens in een ’30 for 30’-documentaire aan bod komen, maar zeker weten zullen we het binnenkort niet. Duidelijk is wel dat Bettman ontevreden was met de opbrengst en bovenal de aanslag op de competitie gewoonweg te groot vindt. Bettman reageerde in tijdens een grote conferentie over sportstatistieken nog maar eens op de geruchten in de media: “Ik weet dat er vermoedens waren dat we een financiële tegemoetkoming wilden zien van de IIHF, de spelersvakbond of het IOC, maar daar ging het niet om. Het ging erom dat het ons seizoen teveel verstoorde. Iedere wedstrijd telt op dit moment. Dit is een spannende tijd waarin het erom gaat. Een onderbreking van drie weken voegt niets toe aan ons seizoen.”
Let wel: om de spelers naar de Olympische Spelen te kunnen sturen moet de competitie voor een kleine maand stil worden gelegd. Dat betekent dat de spanning in een cruciale fase richting de playoffs wordt onderbroken. Daarbij komt dat het altijd maar de vraag is hoe fit spelers terugkomen. Het meest duidelijke voorbeeld van team dat benadeeld werd door de Olympische Spelen in Sotsji was de New York Islanders. Hun captain, en absoluut beste speler, John Tavares liep een zware knieblessure op en was klaar voor het seizoen. Een ander belangrijk aspect is dat deze belasting op de teams niet per definitie evenredig wordt verdeeld. Hadden de Tampa Bay Lightning dit jaar spelers af moeten staan, waren ze er waarschijnlijk tien tot twaalf kwijt geweest, terwijl een team als de Arizona Coyotes er een genadig vanaf was gekomen.
Wat maakt 2018 anders dan 1998, 2002, ’06, ’10 en ’14?
Deze nadelen zijn natuurlijk niet nieuw. Wat het grote verschil is tussen Pyeongchang en Salt Lake City, Turijn, Vancouver en Sochi is natuurlijk het tijdsverschil en reisafstand. Nu was de finale in Pyeongchang nog op een enigszins schappelijke tijd. Woon je in LA, dan start de finale om 20.10 uur, woon je in New York, dan start hij om 23.10 uur. Veel van de wedstrijden begonnen in de rest van het toernooi echter later op de dag in Zuid-Korea en vielen dus midden in de nacht in Amerika. “Als de Olympische Spelen weer in Noord-Amerika zijn, kijken we er misschien iets anders tegenaan”, gaf Bettman toe.
In het algemeen ging de NHL juist wel naar de Olympische Spelen om drie redenen. Ten eerste, om de fans het beste ijshockey te laten zien wat er gespeeld kan worden ter promotie van de sport. Als tweede reden willen de fans niets liever dan grootste spelers ter wereld tegen elkaar zien spelen op een plek namens hun land. Het budgetplafond in Noord-Amerika weerhoudt teams er vaak van om de beste spelers bij elkaar te kunnen brengen en tijdens de Olympische Spelen kunnen grootmachten als Zweden, Rusland, Amerika en Canada hun eigen All-star-teams opstellen. Maar de belangrijkste reden, en hiermee ook de grootste kans dat de NHL terugkeert (hierover later meer), is het feit dat de spelers het willen. Hoewel de Stanley Cup bekend staat als de moeilijkste prijs om te winnen in welke sport dan ook, is niets zoveel waard als de Olympische gouden medaille voor je eigen land, blijkbaar.
Hoe ziet de toekomst eruit?
Idealisten die denken dat de Bettman zijn keuze baseerde op de promotionele waarde voor de sport, verwachten dat de spelers uit de NHL er wel bij zijn in Peking in 2022. De NHL zette de afgelopen jaren een charmeoffensief in richting China en speelde er in het voorseizoen zelfs al twee wedstrijden. Ook volgend jaar reizen minimaal twee teams af richting China ter promotie van de Noord-Amerikaanse ijshockeycompetitie. China zou een veel interessantere markt zijn dan Zuid-Korea, zo wordt gedacht. Hoewel veel media het een uitgemaakte zaak beschouwen dat de NHL graag naar Peking wil, is Bettman daar niet zo zeker over. Tijdens dezelfde conferentie liet hij zich ontvallen dat Peking 2022 geen zekerheidje is. “Ik weet niet of we daar wel naar toe willen”, gaf de NHL-baas toe. “De Olympische Spelen hebben gewoon een verstorend effect op ons seizoen”, benadrukte Bettman nog maar eens, die ook nog even een discussie aanhaalde met Adam Silver, de grote baas van de NBA, de basketball-competitie in Noord-Amerika. In tegenstelling tot de winterspelen, valt het Olympisch basketbal toernooi compleet buiten het seizoen. “Ik vroeg hem of de NBA de competitie zou stilleggen om naar de Spelen te gaan? En hij zei nog voordat ik mijn vraag af kon maken: “Absoluut niet” en ook honkbal legt de competitie trouwens niet stil voor de Zomerspelen.”
Wat dan wel de oplossing is? Daarvoor toverde Bettman een konijn uit de hoge hoed. “Ik heb voorgesteld aan het IOC om ijshockey onderdeel te maken voor de Zomerspelen. Ter info: de eerste keer dat ijshockey onderdeel uitmaakte van de Olympische Spelen, was tijdens de zomerspelen van 1920 in Antwerpen. Wij zouden dolgraag in de zomer gaan, de spelers zouden zeker in de zomer willen gaan, maar in het midden van het seizoen is geen optie voor ons.” Vervolgens was de discussie vrij snel klaar toen bleek dat het IOC ook niet op wilden draaien voor de kosten om NHL-spelers naar de Olympische Spelen te laten komen. “Ze maakten het voor ons wat makkelijker door te zeggen dat ze niks gingen betalen, maar wij waren toch al niet van plan om te gaan. Die tegenvaller van vijftien à twintig miljoen kwam daar nog eens bovenop. Sindsdien heb ik niets meer van ze gehoord.”
English 
Dutch